Verder mag op grond van goed werkgeverschap (de algemene wettelijke zorgvuldigheidsnorm) eenvoudig worden verwacht dat een werkgever zich professioneel en zorgvuldig jegens zijn werknemers gedraagt. En dat bijvoorbeeld geen sprake is van onderbuikgevoelens, of willekeur. Dossieropbouw geeft de rechter de mogelijkheid met name het proces te beoordelen dat aan het ontslag is voorafgegaan. Aan de hand van het opgebouwde en door de werkgever te overleggen dossier, zal de rechter zich een beeld moeten vormen van alle vragen, die bij een ontslagverzoek een rol spelen.

Belangrijk bij dossieropbouw is dat de werknemer kennis kan nemen van de zaken, die die de werkgever over hem vastlegt of die hem aangaan. Zaken waarvan de werknemer geen weet had, of kon hebben, kan de werkgever hem niet plotsklaps voor de voeten gooien. Rechters zullen dergelijke “verwijten” buiten beschouwing laten. Als de werkgever een werknemer beoordeelt, zal de werkgever daarom vragen de beoordeling “voor gezien” of “voor akkoord” te ondertekenen. Zo’n handtekening voorkomt een latere discussie over de vraag of de werknemer uberhaupt wel is beoordeeld en wat de beoordeling inhield.

Een goed werkgever is transparant en consequent richting zijn werknemers. Hij doet aan dossieropbouw op de eerste plaats in om goed te kunnen samenwerken en misverstanden te voorkomen. Vaak zien we dat vooral kleine werkgevers hier te weinig aan doen, omdat hen de tijd of professionaliteit ontbreekt. Deze werkgevers hebben een probleem op het moment dat een werknemer disfunctioneert. Zij zullen dan alsnog een dossier moeten gaan opbouwen, of erop mikken dat met de disfunctionerende werknemer een ontslag met wederzijds goedvinden tot stand is te brengen.