Bij het niet nakomen van reintegratieverplichtingen door de werknemer (bijvoorbeeld het weigeren van passende arbeid), mag de werkgever, na een schriftelijke vooraankondiging, het loon stop zetten. Dit betekent dat de werknemer dan geen recht heeft op loon voor de duur dat hij zijn verplichtingen niet nakomt. Gaat de werknemer alsnog nakomen, dan herleeft de loondoorbetalingsverplichting vanaf dat moment en dus niet met terugwerkende kracht.

Het opschorten van de loondoorbetalingsverplichting is iets anders. Deze sanctie kan de werkgever treffen (ook hier eerst schriftelijk aankondigen), als de werknemer controlevoorschriften niet nakomt. Bijvoorbeeld bij het geen gehoor geven aan een oproep van de bedrijfsarts. Bij controlevoorschriften gaat het om regels die erop gericht zijn om vast te stellen of de werknemer ziek is. Zodra de werknemer de controlevoorschriften weer opvolgt herleeft het recht op loondoorbetaling en dan wel met terugwerkende kracht.

Een werkgever die de kantonrechter verzoekt de arbeidsovereenkomst te ontbinden op grond van “ernstig verwijtbaar handelen of nalaten”, omdat de werknemer zijn reintegratieverplichtingen niet is nagekomen, moet een Deskundigenoordeel overleggen van UWV. Uit dit oordeel moet blijken dat de werknemer zijn verplichtingen niet is nagekomen. Ontbreekt het Deskundigenoordeel, dan moet de rechter het verzoek afwijzen (artikel 7: 671b lid 5 sub b BW).