“verwijtbaar handelen of nalaten van de werknemer, zodanig dat van de werkgever in redelijkheid niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren”

De omschrijving lijkt heel mooi en helder, maar is praktisch lastig om mee te werken. Vele soorten gedrag zijn in principe aan te merken als verwijtbaar. Te denken valt aan te laat op het werk komen, het uit de school klappen van bedrijfsgeheimen, alcoholmisbruik en het pesten van collega’s. Ook het niet meewerken aan reintegratie bij ziekte kan verwijtbaar handelen of nalaten opleveren. Het werk is wat dat betreft het echte leven, geregeld gebeuren er dingen, die min of meer niet door de beugel kunnen. Echter een werkgever die meteen roept dat van hem niet gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst te laten voortduren, vindt toch vaak de rechter niet aan zijn kant. Ontslag is en blijft een laatste redmiddel. Met de term “in redelijkheid” bedoelt de wet dat wel een afweging moet worden gemaakt tussen het gedrag of nalaten aan de ene kant en zwaarte van het middel van ontslag aan de andere kant. Het ontslag heeft immers ernstige gevolgen voor de werknemer.