De belangrijkste uitzondering is de bedenktijd, die in de wet is opgenomen. De bedenktijd bedraagt, vanaf vanaf de datum van totstandkoming van de overeenkomst, twee weken, als die termijn expliciet in de schriftelijke beëindigingsovereenkomst (vaststellingsovereenkomst) is genoemd. Als dat niet het geval is bedraagt de bedenktermijn drie weken. Deze regels gelden niet bij een nieuwe beëindigingsovereenkomst, als deze is tot stand gekomen binnen zes maanden na een ontbinding van een eerdere beëindigingsovereenkomst. In zo’n geval is er geen bedenktermijn van toepassing.

Gedurende de bedenktijd heeft de werknemer het recht de aangegane vaststellingsovereenkomst te ontbinden. Hij moet dat wel schriftelijk doen en dus zonodig kunnen aantonen dat de werkgever de ontbindende verklaring heeft ontvangen en daarvan kennis heeft kunnen nemen. Het advies is om de ontbinding met een aangetekende brief te doen. De werknemer hoeft geen reden voor de ontbinding op te geven. Het gevolg van de ontbinding is dat de vaststellingsovereenkomst helemaal van de baan is en de werknemer in principe dus in dienst blijft.